امشب اولین شب قدر سال نود و چهاره. همین چند دقیقه ی پیش تو خونه با مامان مراسم قرآن به سر رو انجام دادیم... حس می کنم سبک شدم و آماده ی پروازم... از روزای ماه رمضون روزایی رو که میدونم شبش قراره اینطور خالصانه از خدام حاجتامو بخوام و بهش نزدیک شم دوس دارم.
امشب شنیدم شب 19 ماه رمضون شب تقدیر، شب 21 شب تثبیت و شب 23 شب تنقیذه... إن شاءالله بتونم در نهایت با دست پر این شبا رو بگذرونم.
یه نکته ی قشنگ دیگه ای که یاد گرفتم اینه که اگه ما سه بار بگیم یاالله، یا ربِّی، یا سیِّدی خدا جواب رد بهمون نمیده و استجابتمون میکنه، هر چند میدونم خدا اونقدر أرحم الراحمینه که همیشه به حرفای دلمون گوش میده...
نمی دونم تا شب قدرای سال دیگه زنده ام یا نه؟! خدا خدا میکنم که امسال سال خوبی برام باشه و بتونم به خواسته هایی که میخوام برسم، خواسته هایی که میدونم اگه بهشون برسم همه خوش حال می شن...
فکر می کنم بهترین دعا برای این شبا ظهور هر چه سریعتر آقا امام زمان (ع) باشه... اللهم عجِّل لولیکَ الفرَج
امشب علاوه بر شب قدر، شب ضربت خوردن امام اولمون، أمیرالمؤمنین، امام علی (ع) هم هست... شبای قدر شبای غم انگیزین، شبای پر رمز و راز، شبایی که ما رو می برن به اون دور دورا! خدا هیچ بچه ای رو یتیم نکنه... هیچ بچه ای رو... الهی آمین
- دوشنبه ۱۵ تیر ۹۴
