تا وارد جزء به جزء واژه های من نشوید، این پست ها فقط تصوری قریب با الفبا هستند که گاه با آن ها غریبید و گاه قرینِ رغبتِ قرائتِ رقیبانی چون شما واقع می شوند؛ که در قلمرو افکار من رژه می روند و حتی ممکن است آنی تصمیم بگیرند قلمروشان را ویران کنند و از هم فرو بپاشند و خودکشی کنند با گلوله های نقطه های خود!
اما درست در همین زمان که در دلِ هم پیچ و تاب می خورند و نظمشان از هم گسیخته می شود، هر کدام معنایی شگرف تر و قدرتمندتر از خود و یک کلمه ی چهار حرفی به نام "واژه" پیدا می کنند؛ شروع می کنند به هورت کشیدنِ رشته ی افکارم و مرا هم ناخودآگاه -و شاید خودآگاه- قورت می دهند! و چه چیزی دهشتناک تر از این که حاشیه ای از افکارت تا به ابد در واژه هایِ نامرئیِ ادا نشده بلعیده شده باشند؟!
برای یافتنِ این پنهانی ها، چاره ای جز ویران شدنِ دوباره و دوباره و دوباره نیست؛ این که خودت را هی بشکافی و در اعماقِ جانت به دنبال افکاری محبوس باشی که شاید تا به حال پوسیده باشند در کنجِ دنجِ رنج!!!
و کسی چه می داند "افکاری که مفقودالاثر و شاید در راه جهادِ فی سبیلِ صرفِ واژه ها شهید شدند، آیا هنوز زنده اند و از نزد آفریدگارشان روزی می گیرند؟!"
- شنبه ۲۵ فروردين ۹۷
