کسی مستور در من است که سعی در کشف اسرارش دارم!
شغل من این است که ساعتی پس از غروب؛
غروبی سرخ،
غروبی پر غم،
یک غروب دیگر بی تو،
بنشینم و آسمان را بنگرم!
بنشینم و ماه را نظاره کنم!
و من ماه را دوست دارم...
+ امشب اولین شب محرمه آقا... می دونم که خیلی ناراحتی... قول می دم که این ماه، سنگ صبورت باشم امام مهربونم... پس باهام حرف بزن! خواهش می کنم آقا... این یه التماسه...
بدجور دلم گرفته...
شب جمعه هست و دلم تنگه واسه امامم، واسه مولام... پس کی می خوای بیای و به این دل آشفته ی من یه سر و سامونی بدی؟؟؟
این دنیا برام شده عین قفس! حتی نمی تونم توش به راحتی نفس بکشم چه برسه به این که بخوام پرواز کنم...
من از دار وندار این دنیا یه دل دارم که اونم همیشه بی قرارته...
امام مهربونم زودی بیا که کودک درونم با نبودت خیلی نق می زنه...
+ ای که گفتی دردمندان را مداوا می کنی
من که مُردم پس چرا امروز و فردا می کنی؟
یا بکش یا از قفس آزاد کن
تا به کی جان دادن ما را تماشا می کنی؟
در دنیایی زندگی می کنم که آدم هایش فقط دل شکستن می دانند و بس...
دنیایی که دو روست...
یک دنیای فانی و پوچ...!!!
به راستی ما آدم ها چرا تمام زندگیمان را وقف این زندگی دنیا زاده می کنیم؟ با این که خیلی هامان می دانیم، خود هم روزی نیست خواهیم شد چه رسد به...
بگذریم... از تمام این دنیا چیزی که دوست دارم و می پسندم عشق به اهل بیت است...
دیشب از امامزاده صدای نوحه و مداحی می آمد. آخ که چقدر وجودم با اسمت عجین شده "یا حسین"
دل تنگت هستم٬ کجا رفته ای مولای من؟ هق هق شبانه ام را می شنوی؟ می آیی تسکینم دهی؟؟؟؟
اگر خودت نمی آیی، یکی از جنس خودت را بفرست... دلم پرواز می خواهد...
آقا! اجازه ی پرواز می دهی؟
+ عجب عظمتی داره این روزا!
موسی به طور می ره و فاطمه به خونه ی علی...
ابراهیم با اسماعیلش به قربانگاه و محمد با علی به غدیر...
حسین با تموم هستیش به کربلا و مهدی فاطمه به عرفات....!
عجیب بوی اجابت به مشامم می رسه...
